1985-1988 była słabsza niż w latach 1989-1992 (por. dane w tablicy 16.2), to jednak charakterystyczną cechą tego pierwszego okresu jest powstawanie silnych napięć inflacyjnych. Źródeł tych napięć można upatrywać w działaniu różnych czynników, podstawową rolę odgrywała jednak charakterystyczna dla gospodarki centralnie planowanej tendencja do kształtowania się popytu globalnego na poziomie przewyższającym możliwości jego zaspokojenia. Wynikała ona, po pierwsze, z silnej skłonności przedsiębiorstw państwowych do tworzenia dodatkowego popytu, zwłaszcza w zakresie inwestycji, czemu sprzyjało stosowanie zasady "miękkiego ograniczenia budżetowego" wobec tych przedsiębiorstw. Po drugie, stosowana przez państwo polityka preferowania rozwoju działów wytwarzających dobra inwestycyjne w porównaniu z działami produkującymi