Boga sprowadza się tu do roli klienta, którego się broni.&lt;/&gt;<br> &lt;hi&gt;KT&lt;/hi&gt;: &lt;who4&gt;Otóż to.&lt;/&gt;<br> &lt;hi&gt;RZ&lt;/hi&gt;: &lt;who1&gt;Przepraszam, chciałbym zadać pytanie. Otóż spotyka ksiądz człowieka, który powiada: jakżeż mogę uwierzyć w jakikolwiek sens tego wszystkiego, co działo się przez dobrą połowę dwudziestego wieku, w sens masowych deportacji, miliony ludzi zmarłych od szkorbutu, mrozu, głodu i nieludzkiej pracy, miliony ludzi puszczonych przez komin. (Tak w nawiasie, jedna z postaci u Hrabala powiada: Jeśli Pan Bóg istnieje, to musi mieć nerwy jak postronki.) Otóż wracam do tego domniemanego pytania domniemanego rozmówcy księdza. Czy ksiądz odpowiadając zajmuje się teodyceą, czy nie?&lt;/&gt;<br> &lt;hi&gt;JS&lt;/hi&gt;: &lt;who3&gt;Nie. Unikam jak mogę wchodzenia