podany przez niego numer. Po chwili usłyszałem w słuchawce mocny męski głos:<br>- Tak. Słucham. <br>- Dzień dobry. Nazywam się Wiesław Pasławski - przedstawiłem się - dzwonie z Warszawy. Czy zastałem Elizę?<br>- Tak. Proszę chwileczkę poczekać. <br>- Dobrze - odpowiedziałem z nutą nadziei w głosie. Chyba rzeczywiście dodzwoniłem się do właściwej Elżbiety. Po chwili usłyszałem znajomy głos. <br>- Eliza słucham.<br>- Cześć! To ja Wiesiek! - ucieszyłem się - Pamiętasz, poznaliśmy się w Przemyślu. <br>- A to ty! - usłyszałem radość w jej głosie - Cieszę się, że dzwonisz. Gdzie teraz jesteś?<br>- W Warszawie. Właśnie przed chwilą przyjechałem. Jak mnie znalazłaś w Bojecinie? Dziwiło mnie to, że chciało się jej odnaleźć mnie wśród tysięcy