ustawiania się Kościoła w roli superarbitra, supersuwerena ponad instytucjami państwa? Czy taka postawa nie grozi wywróceniem całego porządku prawnego w państwie? I wreszcie: czy nie jest źródłem uzasadnionych obaw po stronie liberalno-laickiej?<br>Jeśli demokracja wyrzuca poza swój nawias najsłabszych, to jest to demokracja schorzała. I Kościół będzie o tym głośno mówił. Kościół nie jest superarbitrem, nie chce demokracji rozbijać, ale będzie dążył do jej naprawiania. I zawsze - bo to jest zapisane w Ewangelii - będzie twierdził, że bardzo istotnym kryterium politycznych ustrojów jest ich stosunek do najsłabszych. Naprawdę trzeba też zrozumieć, że to demokracja nie może być superarbitrem. Załóżmy, że ktoś rzuca