Gdy się to wszystko działo, a także w następnych latach, aż do roku 1809, Kajetan Koźmian przebywał najczęściej u siebie na wsi, gospodarując w otrzymanych po podziale majątku wioskach Piotrowice i Bystrzyca, namiętnie polując oraz oddając się w wolnych chwilach różnym zatrudnieniom umysłowym i odwiedzając gościnne domy sąsiedzkie. Pamiętniki poety, główne źródło do poznania jego życia, nie przynoszą zbyt dokładnych informacji z epoki narodowej katastrofy. Nie znaczy to, iż rodzina Koźmianów głęboko jej nie przeżyła. Zdaniem Konstantego Wojciechowskiego stała się ona bezpośrednią przyczyną śmierci ojca Koźmiana, który tknięty apopleksją zmarł nagle 6 sierpnia 1795 roku. Sam Kajetan wziął udział w insurekcji