się kierownictwu mędrców, sam wykaże prawdziwą mądrość, a kto je odrzuci, jest szaleńcem i głupcem. O takich głupcach szczególnie często wspomina Księga Przysłów. Są też w niej fragmenty wskazujące, że mędrzec nie może im poświęcać wiele czasu, gdyż i tak nie odpowiedzą na jego wezwanie (np. Prz 27, 22): "Choćbyś głupca starł w moździerzu tłuczkiem razem z krupami i tak nie opuści go głupota" (por. Prz 16, 22). Głupców bowiem cechuje lenistwo i gnuśność, natomiast mędrca cechuje zbawienna zdolność rozpoznawania wartości dyscypliny i pracy. Mędrcy biblijni stawiali swym uczniom wysokie wymagania w dziedzinie moralności seksualnej i często ich przestrzegali przed przynętą