potrafi decydować o sobie w sposób rzetelny i konstruktywny; społeczeństwo w miarę zdrowe, czyli lekarz sądowy, psycholog, kadrowy, kieruje mnie na urlop zdrowotny, pytam się, skąd ta pewność, że to ja jestem niezdrowy, i słyszę: trzeba najpierw ustalić, według jakich kryteriów będziemy oceniać stan zdrowia lub choroby, a potem czy godzę się z tym, że prawdą obiektywną jest to, co za taką prawdę uważa większość. Odpowiadam zatem, że gdyby zawsze stosowano tę metodę razem z jej wszystkimi konsekwencjami, to oni nie byliby tym, kim są, albo nadawaliby się do życia w buszu. <br>W gruncie rzeczy jednak wiedziałem, że nie mam wyjścia, decydowały