mocno<br>akcentowanym przez Jasiewicza - przedzierzgnął się Wojciuch w<br>Polaka, zostawiając na przechowaniu charakterystyczny słowacki<br>kapelusz i płaszcz, a zakładając ubranie polskie,<br>dzięki czemu nie zwracał na siebie w pociągu uwagi.<br> Przed czwartą nad ranem wysiadł na Głównym w Krakowie. Było<br>jeszcze za wcześnie, by iść pod wskazany adres,<br>obowiązywała bowiem godzina policyjna. Odczekał więc w<br>poczekalni dworcowej, zanim się udał na przystanek tramwajowy.<br> Brama pod numerem drugim była otwarta. Schody skręcały na<br>prawo. Wszystko zgadzało się z tym, co mu powiedział<br>Jasiewicz. Powoli wszedł na pierwsze piętro i przystanął<br>w korytarzu. Tak, teraz te drzwi po lewej. Nacisnął guzik.<br>Jeszcze chwila - taka