wszyscy żwawo<br>Zawołali: - Brawo! Brawo!<br>I bez końca trwały wrzaski,<br>Brawa, bisy i oklaski.<br><br><br><br>6<br><br>Na stonogę teraz kolej,<br>Więc gramoli się powoli,<br>Wlecze setkę nóg, a na nich<br>Tyleż ma trzewików tanich.<br>I przebiera już nogami,<br>Przytupuje trzewikami,<br>Zwinna, zgrabna, lekka, wiotka -<br>To przynajmniej nie czeczotka!<br>Jedna noga drugą goni,<br>Trzecia drepcze tuż koło niej,<br>Czwarta noga z jedenastą,<br>Sześćdziesiąta z dziewiętnastą,<br>Osiemnasta z pięćdziesiątą,<br>Siódma zaś z dziewięćdziesiątą.<br>Drży estrada w takim pląsie,<br>A stonogi nogi rwą się,<br>Jeszcze, jeszcze! - a trzewiki<br>Przytupują w tak muzyki<br>- To mi taniec! - rzekł starosta -<br>Nikt stonodze w nim nie sprosta!<br>Rejent począł