pokój - powiedziała z udanym zachwytem. Bystrym spojrzeniem szukała brezentowego worka. Pod ścianą stała jeszcze nie rozpakowana walizka, a na stole leżał zgrabny, skórzany neseser. Worka nigdzie nie było. Jola doznała uczucia zawodu. Nie traciła jednak nadziei.<br>Zapytała mimochodem:<br> - Ci państwo zapewne na długo, gdyż przywieźli dużo rzeczy.<br> - Przemili goście - podjęła gospodyni. - Zapłacili z góry za dwa tygodnie i powiedzieli, że zostaną prawdopodobnie do końca miesiąca.<br> - Rzeczywiście, mili... a pokój zapewne bardzo im się podoba? - Są zachwyceni.<br> - Ja również. Czy mogłabym obejrzeć ten drugi?<br> - Zaraz ci pokażę. Tamten jest mniejszy. Mieszka w nim to czupiradło...<br> - Jakie czupiradło?<br> - Ta młoda, która z nimi