ręce do góry ruchem wyrażającym rozpacz i zdumienie.<br> - Ty pleciesz, mój chłopcze. Może dać ci jakieś proszki? - Dziękuję.<br> - W każdym razie umyj się, bo jak na ciebie patrzę, to mi się chce płakać.<br>Z kłopotliwej sytuacji wybawił Mandżara warkot motoru na drodze prowadzącej do leśniczówki.<br> - Któż to może jechać? - zapytała gospodyni, przenosząc wzrok z chłopca na skraj lasu. Przymrużyła oczy, uniosła dłoń do czoła i na chwilę zastygła w tym geście wyczekiwania.<br>Warkot motoru zbliżał się szybko. Były to dziwne odgłosy, mieszanina skrzypienia starej sieczkarni z grzmotami środków wybuchowych. Mandżaro, zaciekawiony tymi niezwykłymi zjawiskami akustycznymi, stanął obok gospodyni. Był przekonany, że