i tysięcy ludzi, o mordowaniu bez sądu i dziesiątkowaniu zakładników, bladł z rozkoszy. Ręce jego drżały wówczas i twarz promieniała jak od głębokiego natchnienia. Suchy kaszel zdawał się być nieustannym przytakiwaniem. Lulek nie tylko wtedy czuł, ale i działał w duchu <foreign lang="lat">in partibus infidelium</>. Ponieważ specjalnie nie znosił wojska polskiego, gotów był zniszczyć ten kraj już tylko za sam jego "militaryzm". A nie mogąc nic poradzić na świeże objawy powodzenia tegoż "militaryzmu" w akcie odparcia najazdu bolszewickiego przez wojska polskie, "zmuszony był" szukać pomocy za granicą tego kraju. Lulek <orig>sztyftował</> wciąż tajne artykuły, istne raporty szkalujące do pism zagranicznych o kierunkach pokrewnych