Adam od Palucha. To <br>było ważne, że Paluch nie mógł nikomu powtórzyć <br>tego, o czym mówił z Adamem. Zapominał zaraz, co było <br>najpierw, co potem, co w ogóle, i wystarczyło przed "no <br>to cześć" spytać o króliki, o to, co będzie <br>na kolację (jak myślisz, Paluch, co dadzą?) - i <br>Paluch gotów był przysięgać, że mówili cały <br>czas o królikach i jedzeniu.<br>Paluch pomógł Adamowi w zdobywaniu rzetelnej, wolnej od <br>niechęci i podejrzeń Pinokia, wiedzy o Siwym.<br>Siwy był w Domu, odkąd Paluch pamięta.<br>Najpierw w najstarszej grupie, kierownik ją wtedy prowadził, <br>potem Siwy skończył szkołę, chłopaków porozsyłali <br>po całej Polsce, Dom był