Sączyła to wino do końca obiadu, potem przeszli do mniejszego saloniku na kawę. Stał tam fortepian. <br>- Może nam pani coś zaśpiewa, pani Hanko - zaproponował nieoczekiwanie Tadeusz. - Tyle słyszałem o pani niezwykłym głosie. <br>- To jest już mój były głos - odrzekła smutno. <br>- Nie przesadzaj Haniu - wtrącił jej mąż. - Jeżeli się zgodzisz, jestem gotów ci akompaniować. <br>- Teraz już właściwie nie ma pani wyjścia - powiedział Tadeusz zalotnie i Ewelina ze zdumieniem stwierdziła, że wyraźnie jest Hanką zafascynowany.<br>Co oni w niej widzą, przecież wygląda strasznie, pomyślała.<br>Hanka stanęła obok fortepianu, a jej mąż zasiadł do klawiatury. Wziął kilka akordów.<br>- Nie pytasz mnie nawet, co chcę