ludzi udających się przez Słowację<br>na Węgry. W ten sposób Staszek miał już dwie "meliny"<br>- u Marusarzowej i u Julka Hołego.<br> Wszystko odbyło się jak poprzednio. Nazajutrz rano Kula<br>zastał swych "podopiecznych" przy stole, kończących śniadanie.<br>Pani Agnieszka krzątała się po izbie przy zwykłych<br>porannych zajęciach.<br> Punktualnie o piątej byli gotowi.<br> - Dziękujemy pani serdecznie za tak gościnne przyjęcie<br>- powiedział jeden z mężczyzn zwracając się do pani<br>Marusarzowej. - Po wojnie, jak przeżyjemy, przyjedziemy do pani.<br> Agnieszka Marusarzowa, żegnając się ze swymi gośćmi,<br>miała pogodny wyraz twarzy, ale dziwnie mrużyła oczy,<br>zażenowana łzami, które cisnęły się spod powiek.<br> Gdy wyszli na podwórko, było