swej kontroli i zwierzchności.<br>Nie byłoby słuszne mniemanie, że wieki średnie ignorowały wiedzę o człowieku lub że w ostrym podziale przeciwstawiały sobie pary pojęć takich, jak Bóg i świat, duch i materia. Istotą nauki średniowiecznej był styl myślenia gradualistyczny, tj. wywodzący się z poglądu, że byty wznoszą się stopniami (łac. &lt;foreign lang="lat"&gt;gradus&lt;/&gt; - stopień) od materii poprzez istoty cielesno-duchowe do czysto duchowych. Ascetyzm był ideałem propagowanym jako środek wzniesienia się na stopień wyższy, ale nie był regułą.<br>Najwcześniej pojawiło się hasło humanitas (dosł. łac. - ludzkość, człowieczeństwo) w znaczeniu greckiego paideia, czyli wykształcenie i ćwiczenie w sztukach pięknych. W tym znaczeniu słowa &lt;orig&gt;humanitas