wielu czynników, w tym od parametrów opisujących ruch po orbicie. Niezwykła stałość okresu impulsów wysyłanych przez pulsar umożliwia wykonanie takich obserwacji z dokładnością pozwalającą na wyznaczenie parametrów ruchu po orbicie z błędem rzędu 106. Występowanie w tym układzie bardzo silnych pól grawitacyjnych daje znaczne odstępstwa od przewidywań opartych na teorii grawitacji Newtona. Tak na przykład ruch punktu przygwiazdowego (periastronu) orbity wynosi aż 4,2˙3 na rok, podczas gdy ruch punktu przysłonecznego orbity Merkurego był zaledwie 43" na stulecie. Pozwoliło to na pewne i niezwykle dokładne zbadanie przewidywań ogólnej teorii względności. Odkryty 20 lat temu podwójny pulsar stał się po prostu