w ruinę. - Przepadła praca tylu lat...<br><br>- Uciekajmy - powtórzył Awaru.<br><br>- Dokąd? - rzucił tamten. - Gdzie chcesz <br>uciekać, wyspa zapada się, zewsząd jest morze, czy nie <br>wszystko jedno, gdzie cię dosięgną fale? - zerwał <br>się nagle i wpadłszy pomiędzy gruzy, jął odwalać <br>je rękami w miejscu, gdzie pozostały zagrzebane arkusze.<br><br>W pobliżu zjawiła się gromadka ludzi. Mężczyźni <br>i kobiety nieśli coś ze sobą, inni biegli prowadząc <br>dzieci lub niosąc je na rękach.<br><br>Mężczyzna na stosie gruzów pracował odwalając <br>ciężkie bryły poranionymi rękami. Krew spływała <br>mu po palcach, rozmazał ją na twarzy wycierając czoło <br>dłonią.<br><br>- Skąd wiesz - spytał go Awaru - że wyspa <br>zapada się właśnie teraz