Nigdy sobie tego nie przebaczę, nigdy! Czy bardzo cię boli?<br>- Nie bardzo. Głowa mi cięży... Czy ja mogę wstać?<br>- Ani mi się waż! - krzyknął profesor. - Poleżysz kilka dni...<br>- A pan profesor nie spał wcale?<br>- To rzecz obojętna! Ja mogę nie spać nawet przez kilka nocy. Niedźwiedź jestem, nie człowiek... - krzyknął gromko.<br>&lt;page nr=86&gt; Adaś zamilkł na długą chwilę, jakby zbierał się do dłuższej oracji, po czym zaczął mówić cicho, lecz dobitnie:<br>- Pan profesor jest bardzo zmęczony... Jeżeli pan profesor nie uda się na spoczynek, wtedy ja...<br>- Cóż będzie wtedy? - z gwałtownym niepokojem zapytał staruszek.<br>- ...wtedy ja wstanę i będę tańczyć... Nie wiem, co