Ale w odróżnieniu od poprzedniej sytuacji punktem odniesienia stała się nie wieś, lecz miasto. <br>Dekoracyjną warstwę chłopskiej kultury traktowano przy tym użytkowo, dla propagandy, dla pokazania, że władza jest "ludowa". Oczywiście miało to też na celu przybliżenie sztuki ludowej i folkloru mieszkańcom miast, inteligencji. Proces nobilitacji sztuki ludowej angażował pokaźne grono działaczy, miłośników swojszczyzny. Niepokoił ich stan kultury wsi, zanik tradycji, ale widzieli szansę wprowadzenia osiągnięć tej kultury do panteonu sztuki narodowej, nawet w wersji opracowanej, czego przykładem był występ w 1949 r. w warszawskim Teatrze Polskim zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze". <br>Zmienił się wektor, wieś swoją kulturę mogła już dawać