Józefa&lt;/&gt;<br><br>było dobrze, tylko roboty nie było. We wsi Krupa miał sklep. Pieniądze były srebrne i złote. Chleb kosztował szóstkę. Jedna szóstka to było 10 grajcarów. Były jeszcze halery - wspomina.<br>W sklepie u Krupy były też cukierki, którego smaku półsieroty nie poznały. - Z dzieciństwa pamiętam &lt;dialect&gt;gliźnik&lt;/&gt; oblewany. To były takie groszki, trucizna na robaki. &lt;dialect&gt;Posuli&lt;/&gt; nam po podłodze i trzeba było to zjeść. Takie były nasze cukierki - opowiada uśmiechając się.<br>Aniela Łapczyńska pamięta też wiele szczegółów ze swojej rocznej edukacji. - Szkoła wyglądała marnie. Z jednej strony w ławkach siedzieli chłopcy, z drugiej - dziewczęta. Czarniak Andrzej był nauczycielem. Ale jak przyszła robota