jakimi są najczęściej składowe wektora parametrów. Założenie, że parametry diagnostyczne powinny powodować skupienie obrazów należących do tej samej klasy (stanu chorobowego lub typu niesprawności), a rozsunięcie obrazów należących do różnych klas jest podstawową przesłanką do konstrukcji algorytmów oceny skuteczności diagnostycznej parametrów. Inaczej mówiąc, jest to kryterium oceny zdolności parametrów do grupowania się, parametrycznych obrazów, w swoich klasach i zwiększania rozdziału między klasami.<br>Niech &lt;gap&gt; oznacza macierz rozproszenia wewnątrz klasy niesprawności lub symptomu chorobowego m obiektu diagnozowanego. Elementy macierzy &lt;gap&gt; są określone następująco: &lt;gap&gt;<br>gdzie &lt;gap&gt; - wymiar przestrzeni parametrów (wektora), &lt;gap&gt; - indeks i liczba reprezentantów należących do danej klasy, &lt;gap&gt; - indeks klasy, &lt;gap&gt; - wektory kolumnowe parametrów, będące obrazami stanów obiektów