pomyślał Istvan - świat sprzed tysięcy lat...<br>Ogromne ciężarówki, których platformy podwyższono kojcem z desek, chybotały się wyładowane stertami worów z bawełną. Maski aut pomalowane w kwiaty i gwiazdy przypominały wieka chłopskich skrzyń spod Debreczyna.<br>Mijali się, witając radosnymi głosami klaksonów. Niektórzy kierowcy poprzyczepiali miedziane trąbki, po dwie, po trzy, z gruszkami z czerwonej gumy. Prowadzili ciężarówki jedną ręką, drugą wygrywali całą gamę skowytów i zawodzeń. Przygodnie zabrani pasażerowie, porozwalani na ładunku, przyjaźnie unosili chude, patykowate ręce i przesyłali pozdrowienia.<br>Chmarami, w łopocie dhoti, jak kłęby białawe, trochę na oślep nadlatywali zziajani rowerzyści, ich ciemne kolana unosiły się jak dźwignie maszyny. Rozsznurowane