własnej rodziny, teraz szczególnie żywo odczuwała wszelkie aluzje do dziejów pani Kasi i sióstr. Powróciwszy bowiem po dłuższej nieobecności do kraju, zastała swoich bliskich w złej, uciążliwej doli. Żagiełtowski umarł kilka lat temu, Madzię opuścił jej natarczywy, poetyczny mąż, popadłszy w drugą z kolei namiętność - do podstarzałej Francuzki; Stenia miała gruźlicę. <br>Co robiła pani Kasia? Robiła tysiąc rzeczy nowych, nie zaniedbując ani jednej ze wzniosłych tradycji. A więc niańczyła wnuki (synów Magdy) tak, jak nie niańczyła nigdy - wobec licznego wówczas sztabu rezydentek - własnych dzieci. Chodziła sama po sklepikach, żeby oszczędzić na służbie, wystawała w ogonie o publiczne dobrodziejstwa, szukając względów panów