Na miły Bóg! - Nie publicznie jednak! W rannym programie telewizji miał już Fabius starannie wymyte zęby i jeszcze staranniej ułożony przekonywający uśmiech: - Jospin jest naszym kandydatem - kochamy go wszyscy - wszyscy do urn! - oddajmy głos na Jospina! I to już nie jest jakaś tam francuska abstrakcja. To są elementarne reguły demokratycznej gry! Można Fabiusa nie lubić (nie lubię), ale nie sposób nie szanować. Można Rokitę i Cimoszewicza lubić, ale szanować już nie sposób. Z tym, iż przyznaję, <orig>możem</> i kompletnie zabłąkany w życiu matołek. Na szczęście nie jedyny. Pisze w "Polityce" Marek Ostrowski (acz rozumiem, że argument mało przekonywający, bo niby ta