No to co - obwieścił zdumionym sąsiadom Adama. - Tak <br>przydreptałem tylko. On kazał. Serdelki zjem kiedy indziej.<br>- Co ty mówisz - zainteresował się wątło <br>Pinokio.<br>- No. On mi obiecał. - Wskazał na Adama. - On <br>jest mój kolega. Znamy się.<br>- Co ty mówisz... - powtórzył Pinokio. To <br>już było zdumienie. I na serio, nic z grzeczności <br>pogadanek wychowawczych.<br>- Aha. - Mały lubił krótkie i zwięzłe <br>odpowiedzi. Był stylistą. - Ty jesteś Pinokio?<br>- Skądże - wyparł się własnego ja zagadnięty. - Ten <br>tam - pokazał na Łysego.<br>- Ten gruby? - Gnomik wydłużył buzię w niemiłym <br>zaskoczeniu. - On mi nie da serdelka.<br>- Da ci. Odchudza się - zapewnił go w imieniu <br>grubasa Pinokio.<br>- Robią cię