drugi głos.<br>- Boruchowi przyniosła cukierki - powtórzył krawiec Gold, ale Widmar nic nie zrozumiał. Znowu poczuł czyjeś dotknięcie, jak gdyby nietoperz musnął go skrzydłami po ramieniu, gwałtownie usnął w bok i zapytał: - Czy to jeszcze daleko? Nic nie widzę! - Już jesteśmy - odpowiedział krawiec. Znajdowali się przed dwupiętrową kamienicą, której niejasne zarysy gubiły się w czarnych chmurach. Po lewej jej stronie, wzdłuż chodnika uciekał wˇ głąb ulicy płot, w którego końcu widać było dość jasną czworokątną plamę. Prawdopodobnie była to otwarta furtka, którą wiatr od czasu do czasu zamykał, i wówczas jasna plama nagle znikała. Nad furtką czerniał dach jakiegoś parterowego, niepokaźnego domku