toczy się w sercu: bój ze słabością, z każdym jej przejawem. Słabością jest miłość, przywiązanie, ufność, wiara. Słabością - rozkosz, uciecha, rozrywka, wesołość. Jest ascetą woli, wyznawcą surowej etyki: etyki obowiązku wobec siebie. Aż wreszcie wola zatraca cel, któremu miała służyć, sama staje się celem, jej ćwiczenie najwyższym nakazem. Julian zostaje guwernerem dzieci mera, pana de R^enal. Matka tych dzieci, piękna pani de R^enal, zakochuje się w Julianie. Julian, przestrzegając stosownie do swojej polityki pozorów wdzięku, religijności, powagi - nienawidzi jej, bo jest bogata, piękna, bo może być pułapką, jaką życie zastawia na jego niezłomność, bo mógłby ją pokochać, mógłby szukać