nabywcy, a dobrze opłacone dla twórcy. Obecnie takimi nie są, rzeźbienie stało się mało popłatne, a na wsi ma to swoje konsekwencje. W odróżnieniu bowiem od amatorów z miast, którzy rzeźbią i malują z potrzeby ducha, na wsi silna jest świadomość tego, że trud musi być użyteczny. Można odczuwać chęć haftowania, malowania czy rzeźbienia, ale by to czynić przy społecznej aprobacie należy wiedzieć dla kogo i po co. Ceni się ludzi, którzy swą pracę sprzedają, innych uważa za dziwaków. <br>Po tych uwagach ogólnych przejdźmy do opisu dziejów rzeźby. O czasach dawnych, sprzed wieków, wiemy niewiele, trzeba więc zdać się na wątłe