elektrostatycznym wytworzonym przez ładunki nieruchomych jąder i uśredniony, statyczny rozkład ładunku wszystkich pozostałych elektronów. Można wówczas zastąpić hamiltonian elektronowy sumą &lt;gap&gt;, w której odpowiadający każdemu elektronowi hamiltonian "jednoelektronowy" ma postać &lt;gap&gt;. W wyrażeniu tym Ui jest właśnie energią potencjalną i-tego elektronu w uśrednionym polu elektrostatycznym wytworzonym przez pozostałe elektrony. Ponieważ każdy hamiltonian jednoelektronowy zawarty w sumie działa na inne zmienne (współrzędne danego elektronu), funkcje własne całego hamiltonianu elektronowego H będą teraz iloczynami jednoelektronowych funkcji falowych, a energie własne - sumą energii poszczególnych elektronów. Problem rozwiązania elektronowego równania Schrödingera ulega więc znacznemu uproszczeniu i sprowadza się do rozwiązania jednoelektronowych równań postaci &lt;gap&gt;.<br>Jednoelektronową funkcję falową