po pierwsze - mieszkania powinny być bardziej dostępne dla ludzi nie dzięki ulgom, lecz dzięki temu, że będą zamożniejsi w wyniku prowadzenia polityki gospodarczej promującej wzrost; dzięki rosnącym zarobkom mieszkania będą relatywnie tanieć. Proponowana reforma podatków się do tego przyczyni. Po drugie - oprocentowanie kredytów budowlanych musi maleć; to zależy od tempa hamowania inflacji, na którą z kolei korzystnie wpływa stabilna i zrównoważona polityka budżetowa państwa. Po trzecie - rozwój budownictwa zależy od upraszczania przepisów, które blokują jego rozwój. W moim przekonaniu to właśnie jest najlepszą gwarancją dla "prorodzinnej polityki państwa". Zdaję sobie sprawę, że dla wielu polityków ten sposób rozumowania jest nie do