ściśle określa swoją pozycję i nawet postawę w tym wszechświecie, na który chce oddziałać".<br>Pierwsza wątpliwość dotyczy bowiem właśnie pozycji wzajemnej Konrada i wszechświata. Niektóre momenty Improwizacji ukazują ją zgodnie z literacką tradycją: układ mocno wsparty na osi wertykalnej, Konrad pośrodku, nad nim niebo, gwiazdy (w pewnym momencie tworzące "kręgi harmoniki"), wyżej "granice świata" (wyznaczane, jak wskazują pierwsze strofy tekstu, przez "wzrok ziemski") a nad nimi "gwiazdy nadniebne", wśród których wznosi się pieśń Konrada, "gwiazda za granicą świata". Gdzieś, dalej, Bóg. Uderzającą częścią włączoną w obraz wszechświata są chmury - pierwsza przeszkoda na drodze wzroku - i nadto ptaki wędrowne, stanowiące (podobnie jak