pomieścić na chybotliwym blacie filiżanki, talerzyki, pieczywo i masło. Paruje mleko. Stos papierów. Jeszcze są białe, nie zapisane, kancelaryjne w kratkę. Poduszeczka do tuszu, okrągła pieczęć. Za chwilę rozpocznie się historyczny akt.<br> - A pani? - zwrócił się przewodniczący komisji do Marty. - Dlaczego nie w kolejce? Obywatelka ma również prawo do dwóch hektarów.<br> - Dziękuję. Nie znam się na ziemi. Chciałabym pracować w buchalterii, jak dotąd.<br> - Tutaj będzie wieś. Prywatne, chłopskie gospodarstwa.<br><br> - Jakieś państwowe majątki chyba się znajdą i może zostanę przeniesiona do pracy? Buchalteria jest potrzebna.<br><br> - Oczywiście - potaknął jej od drzwi Franciszek Kacperczak. - Pracę na roli trzeba znać i lubić, a pani zna