w chwili, kiedy Karolkowi udało się wreszcie zniknąć w ciemnościach wraz z naczelnym inżynierem, już cały amfiteatr siedział tyłem do sceny, instruktor k.o. przemyśliwał o samobójstwie, a przewodniczący Rady Narodowej był bliski autentycznej apopleksji.<br>Na ukazującego się proletariusza rzucili się zgodnie nie tylko zakochana arystokratka, ale także niechętny mu hrabia. Szmer gorączkowych słów dobiegł aż do orkiestry.<br>- Ma astralon? - spytała szeptem Barbara.<br>- Cholera wie - odszepnął proletariusz. - Karol po niego poszedł...<br>- Córko moja, oddal się! - zaryczał przewodniczący Rady Narodowej z doskonale odegranym zdenerwowaniem i rozpaczą.<br>Według tekstu jednakże oddalić się musiał hrabia. Proletariusz i arystokratka okazywali nerwowe roztargnienie.<br>- Musimy się jakoś