z tak piękną, zupełnie Rosjanom nie znaną, literaturą. A była osobą kompetentną, smakoszem literatury rosyjskiej i francuskiej.<br> Nadszedł sierpień, i wraz z nim, koniec żniw na polach, a na niebie czas nocnych omłotów spadających, sierpniowych gwiazd. Zbliżał się dzień mojego wyjazdu ze Szczors, kiedy to, zniechęcony do mojej syntetycznej niejako hrabianki, złożonej z Mariuszki i Kati, pożegnam ją i jej rodziców dumnym cytatem z "Sułkowskiego": "Żegnaj, księżniczko Mantui. A wy - szanujcie mnie!" <br> Dni Szczors były zresztą policzone, jak i innych dworów i rezydencji w Polsce. Od półtora wieku polski stan posiadania wypierany był ze wschodu. Po każdym powstaniu coraz więcej majątków