popularne, że rychło ściągnęły niechęć kół zachowawczych i kardynała Fryderyka Jagiellończyka, ówczesnego biskupa krakowskiego. Faktem jest, że na przełomie XV i XVI w. zaczyna się odpływ humanistów z Krakowa.<br>Ten krótki, demonstracyjny, można by rzec, okres humanistycznej ekspansji nie zamyka dziejów humanizmu w uczelni krakowskiej. W pierwszej połowie XVI w. humanizm nie dominuje i nie zwycięża, ale zajmuje dość poczesne miejsce. Jeśli za akt deklaracji humanistycznej uznać sam temat, nazwisko autora klasycznego jako przedmiotu rozważań i komentarzy, to ilość zajęć humanistycznych można określić nawet procentowo: w pierwszych czterdziestu latach humaniora stanowiły 20% wszystkich zajęć, zaś w latach po 1540 ­ ok. 30