21 atomów węgla i zawierają grupy tlenowe w pozycji 11, 18 lub 21, dzięki działaniu enzymów charakterystycznych wyłącznie dla kory nadnerczy. Nazwa glikokortykosteroidy (glukokortykosteroidy) pochodzi z wczesnej epoki badań nad ich właściwościami; pierwszym zaobserwowanym działaniem był wpływ na gospodarkę węglowodanową, ze skutkiem glukostatycznym. Czołowym przedstawicielem tej grupy hormonów jest kortyzol (hydrokortyzon). W niewielkich ilościach jest też wytwarzany w organizmie kortyzon, który uzyskuje aktywność biologiczną dopiero po konwersji w wątrobie do hydrokortyzonu. Do grupy tej należą także syntetyczne pochodne kortyzolu. Wspólną cechą identyfikującą glikokortykosteroidy jest zdolność do swoistego wiązania się z receptorem glikokortykoidowym. Receptory glikokortykoidowe występują prawdopodobnie we wszystkich tkankach, aczkolwiek w