jest, ma być prawodawcą. Energia, czyn zyskują inny sprawdzian; u pragmatyków wszelkiego gatunku sprawdzianem było samo radosne poczucie działającego - tutaj sprawdzianem staje się cel obiektywny, przekształcenie rzeczywistości w określony przez myśl sposób. Delektacji zostaje przeciwstawiony sens czynności, oglądany od strony skutków. Ten spór jest sporem naprawdę najważniejszym w dziejach współczesnych - i gdy toczył się na papierze, dojrzewały już moce, które go miały przemienić w zaciętą walkę na śmierć i życie. Zdaje się, że odpowiednio przebudowany pragmatyzm jest jedyną ideologią totalnych ustrojów. Myśl udzielana w dawkach odmierzonych przez urzędy propagandy nie spełnia innej funkcji niż rum przed bojem. <q>„Prawdą jest to, co