życia. Można się uprzeć: sam wszystko znajdę, sam przejdę, sam... Ale ja nie chcę się tym swoim "samosiowaniem" rozczarować. Nie chcę kiedyś popatrzeć na swoje życie i stwierdzić, że je - lub jego część - przez to "ja sam, ja sam" zmarnowałem. Że nie dostrzegłem ludzi. Że nie zrobiłem tego, co mogłem i powinienem.<br>I co jest teraz moim sensem życia?<br>Chcę dorosnąć. Dojrzeć do wieczności. Chcę stać się Człowiekiem - na wzór Jezusa, by być godnym miana dziecka Bożego. Chcę umieć kochać i wybaczać. Chcę umieć zawsze widzieć w drugim człowieku to, co jest naprawdę nim, nie zatrzymując się na wyglądzie, ubraniu, czy samochodzie