dziecka, wnosi zaskakująco nowe ujęcie problematyki życia z pamięcią zagłady.<br> Doświadczenie działalności opozycyjnej, doświadczenie Sierpnia i stanu wojennego dało najbardziej aktywnym uczestnikom poczucie odnalezienia się w historii, zaktualizowało dawne wzorce i miary postaw. Ale przyczyniło się do ożywienia historii w inny jeszcze sposób. Świadkom jej wcześniejszych dramatów dało świadomość, że ich ciężkie przejścia miały sens, nie poszły na marne, okazały się potrzebne, a teraz wreszcie mogą być w pełni wypowiedziane i wysłuchane. Pisze o tym z nadzieją m.in. Leszek Prorok w ostatniej swojej książce, gdzie z jakąś dramatyczną, przejmująca nostalgią wraca powtórnie, a po raz pierwszy otwarcie, do tuż powojennej studenckiej