sprzecznej ludzkiej osoby. Bo przecież ta zła wojna, gorsza od wielu innych, wikłała w "bohaterskie" losy miliony ludzi, którzy w innym czasie pragnęliby tylko zakładać rodziny, sprzedawać na bazarze swoje ryby i żyć zwyczajnie, jak żyli ojcowie. <br>Więc żywy świadek staje się dla potomnych i niedoświadczonych złym świadkiem. Uderza w ich najlepsze intencje, utrudnia budowę pomnika, zsuwa się z piedestału, godzi w ich głęboką potrzebę uskrzydlonych tradycją symboli bohaterstwa. Rozbija jakieś ukształtowane, zrozumiałe pojęcia i mówi w sposób, który tę symbolikę rozsadza. Mówi zbyt prosto. I gdzieś między społeczną potrzebą mitu a doświadczeniem świadka toczy się spór o sprawy ważne i najważniejsze