dwunastej.<br>Jak ta Mirta miała wszystko uporządkowane i przemyślane! Miała rację. Całe osiem lat ich wspólnego życia miała rację, była spokojna i trzeźwa. Oczywiście głośno jej tego nie przyznawał, bo się nie mówi kobietom takich rzeczy, ale to nie zmieniało faktu, że Mirta, a nie on, była głową domu.<br>&lt;page nr=125&gt; - Już idę - powiedział więc, jak zawsze, i po chwili wynosił stolik.<br>- Viejo, weź ode mnie te szklanki - mówiła Mirta przez okno kuchenne wychodzące na patio.<br>Wyciągnął ręce, żeby je ostrożnie odebrać i w tym momencie dziwny świst przeszył powietrze.<br>- Co to? - zapytała Mirta. - Ktoś strzelił.<br>- Zabierz Anamarię do domu. Z tymi inconscientes