powszechnego pokoju. Charaktery obu postaci oraz ich możliwości znakomicie się dopełniały. Utalentowany dyplomata i orator mógł z powodzeniem głosić idee jąkały, a mędrzec pełen odkrywczych myśli uzyskał możliwość inspirowania odważnego człowieka czynu. Ideały te zaczęły nadspodziewanie szybko zdobywać zwolenników. Jednakże przed ustnowieniem wielkiego pokoju trzeba jeszcze było przekonać do nowych idei tyrana Atotarhę i jego krwiożerczych poddanych. Po wielu naradach postanowiono udać się do siedziby potwora. Zwiadowcy odszukali najpierw matecznik, w którym osiadł Atotarho. Hajawata kazał następnie spleść trzynaście sznurów wampumów i - śpiewając sześć magicznych pieśni, co stanowiło część rytuału święta zmarłych - udał się wraz ze swoim mistrzem do siedziby wodza