pojedynków na niby, o granie w pokera na zapałki czyli bez żadnego prawdziwego ryzyka, bez myślenia i działania na własny rachunek, o życie w dekoracjach imitujących rzeczywistość. Współczesny konserwatywny rewolucjonista takiego niebezpieczeństwa musi unikać, co nie oznacza, że nie powinien on sięgać do tamtej Konserwatywnej Rewolucji jako do rezerwuaru pomysłów, idei, wizji i propozycji, a przede wszystkim jako do pewnego paradygmatu postawy duchowej wobec świata. Zarówno do tych konserwatystów, którzy zachowują się jakby żyli w czasach Burke`a lub de Maistre`a, jak i do tych, którym się zdaje, że żyją w czasach historycznej Konserwatywnej Rewolucji, odnosi się powiedzenie: "Nie ma