stawia psychologa w sytuacji wyboru moralnego. Z jednej strony mamy działania w interesie określonych instytucji (np. w interesie instytucji oświatowych), gdyż "postulowany" czy "uznany za pożądany stan rzeczy" jest takim z punktu widzenia właśnie tych instytucji, w służbie których psycholog występuje, a swoboda jego działania wyznaczona jest przez daną perspektywę ideologiczną. Z drugiej zaś strony mamy działania w interesie podmiotu jego naukowych zainteresowań, np. dziecka. Dobro podmiotu musi wyznaczać granice działań psychologa. Służąc wiedzą na temat warunków kształtowania osobowości czy funkcjonowania jednostki w grupie społecznej, psycholog staje się współautorem określonego systemu działań, którego - w postaci finalnej - może nie akceptować ze względów