na punkcie korzyści. Dawniej dyrektor starał się jakoś karać tych, którzy takie rzeczy robili. Dawał nagany, stosował nakazy, słał pisma, ale bez rezultatu; bo ludzie i tak stale <orig>imieninowali</> sobie. My zaś chcieliśmy odejść od tego karania formalnego na piśmie, odstąpić od tych nakazów i zakazów, żeby każdy - dobrowolnie od imienin w pracy odstąpił. I to się powoli przyjmuje, że dzień imienin jest dla solenizanta niejaka przymusowo wolny od pracy. To jest nasza umowa wewnętrzna, że jeżeli solenizant zgodzi; się nie obchodzić imienin w przez to ma ten dzień, wolny; bez potrącania mu z urlopu. Jeżeli jednak wyprawi także imieniny czy