mówiono i pisano wówczas o potrzebie i kierunkach przemian własnościowych i instytucjonalnych. Tak się złożyło, że "podstolikowi" ekonomicznemu ton nadawali z obu stron politycy o orientacji samorządowo-pracowniczej, których celem było bardziej naprawianie socjalizmu i usprawnianie zarządzania majątkiem państwowym niż radykalna transformacja własnościowa. Podstawowe, poruszane wówczas kwestie dotyczyły równowagi makroekonomicznej, indeksacji płac, tzw. parytetu cen produktów rolnych, walki z inflacją. Mówiono też o uspołecznieniu (a nie prywatyzacji!) sektora państwowego, o pluralizmie własnościowym. Do ustalonego programu reform wprowadzono jedynie pojęcie "funduszu majątku narodowego", które miało być hasłem zawierającym odejście od dotychczasowej formuły przedsiębiorstw państwowych nadzorowanych przez organy założycielskie. Chodziło przy tym nie