ocenie etycznej może być tylko przeniesienie tego apelu, wyzwania do sfery praktyki, a więc to, jak i do czego wykorzystujemy pytanie postawione przez twórcę, jak na nie odpowiadamy. Dzieło istnieje jakby w dwóch poziomach - jako partytura i jej realizacja, konkretne odczytania, wpisane w kontekst zbiorowego i indywidualnego działania. Może więc inicjować zupełnie różne zachowania w zależności od gruntu, na który pada podobnie jak ewangeliczne dobre ziarno, które wzrasta na glebie żyznej, ale wypycha na glebie jałowej. Nie dotyczy to oczywiście dzieł mało udanych, a zatem skażonych od początku praktycznością, po prostu informujących albo dezinformujących, mówiących prawdę lub kłamliwych w ramach przedsięwzięć