mnie zachwyciło. Byłem zdziwiony, skąd w tym pozornie nieogładzonym człowieku wzięło się tyle ciepła i liryki. Drukował w "Naszym Wyrazie" jeszcze przed wrześniem 1939, a potem na tajnych spotkaniach literackich czytał kilka razy swe utwory. Pisywał je ołówkiem na małych kartkach i nosił, wymiętoszone, w kieszeniach.<br>Byłem w czasie okupacji inkasentem firmy spedycyjnej "Orbitrans". Współpracowaliśmy blisko z gorzelnią w Izdebniku i raz na miesiąc otrzymywałem stamtąd kilkanaście półlitrowych butelek jarzębiaku, a że mieszkałem w pokoju na Dębnikach z moim przyjacielem Tadkiem Ostaszewskim, który również trudnił się w tym samym biurze inkasowaniem zaległych rachunków, dysponowaliśmy obaj kilkudziesięcioma flaszkami dobrego alkoholu.<br>Pewnego dnia