podział na partie aktorskie i chóralne, przeciwstawne w nastroju, mieszające statykę z ruchem, groteskę, bezczelny dowcip, szorstki, nawet wulgarny humor z najczystszym liryzmem, &lt;orig&gt;bufonerię&lt;/&gt; z grą wyobraźni i problematyką polityczną, społeczną; filozoficzną. Widowisko wydawało się często źle rozplanowane w przestrzeni, nieprzejrzyste i chaotyczne, co zresztą mogło być spowodowane przeniesieniem oryginalnej inscenizacji z rodzimego podłoża na staroświecką, ciasną salę teatru Aldwych. &lt;foreign&gt;Summa summarum&lt;/&gt; trudno było zrozumieć dlaczego to przestawienie otrzymało w r. 1962 po Chr. pierwszą nagrodę w Paryżu, jak i to dlatego jego prototypowi w Atenach przypadła w r. 414 przed Chr. tylko druga nagroda.<br>Jest to partytura dramatyczna ciągle pełna